Huisvesting

Het recht op een degelijke huisvesting is vastgelegd in artikel 23 van de Grondwet, dat alle burgers het recht op een leven in overeenstemming met de menselijke waardigheid waarborgt.

Goedkopere aanschaf:
In Brussel blijft een diepgaande huisvestingscrisis bestaan, gekenmerkt door stijgende prijzen en een gebrek aan aanbod op de markt, met verschillende gevolgen:

Goedkopere huur:
De gemiddelde huurprijs in de hoofdstad bedraagt momenteel 1.104 euro, met 60% huurders die 30 à 60% -voor de armeren- van hun inkomen aan huisvesting en energiekosten besteden. De wachttijd voor een sociale woning varieert van 8 tot 15 jaar, met meer dan 50.000 mensen op de wachtlijst.

Openbare huisvesting:
De wachttijd voor het verkrijgen van een sociale woning wordt geschat tussen 8 en 15 jaar, afhankelijk van de grootte van de woning. Meer dan 50.000 mensen wachten momenteel op een sociale woning in Brussel! Het is noodzakelijk om de administratieve procedures te vereenvoudigen en elk Brussels huishouden dat wacht op een sociale woning in staat te stellen de voortgang van hun dossier online te volgen.

We stellen voor om de premies te verhogen van 230 naar 300 euro per maand voor mensen die al meer dan 5 jaar wachten op een sociale woning.

Leegstaande ruimten:
We willen voorrang geven aan toegang tot sociale woningen voor alleenstaande ouders en mensen met een beperking.

We moeten al onze inspanningen richten op de bestrijding van ongebruikte ruimtes gezien het grote aantal leegstaande gebouwen in Brussel, dat wordt geschat op meer dan 20.000, dat is onaanvaardbaar! Bovendien waren er in november 2023 iets meer dan één miljoen vierkante meter leegstaande kantoren in Brussel. Dit is een interessante ruimte die omgevormd kan worden tot woningen voor Brusselaars.

We willen vastgoedontwikkelaars aanmoedigen om 20% van de woningen in grote bouwprojecten aan sociale huisvesting te besteden.

We willen de huurprijzen beperken met duidelijke en identificeerbare criteria: bewoonbare oppervlakte, isolatie en kwaliteit van de woning. Elke eigenaar moet een conformiteitscertificaat voor zijn woning verstrekken, dat elke 10 jaar vernieuwbaar is. We starten een echte jacht op ongezonde woningen. 5 inspecteurs bij de Regionale Inspectiedienst Huisvesting (DIRL) zijn duidelijk niet voldoende!

Rechtvaardige verdeling:
Tegen 2030 moet elke gemeente beschikken over 15% betaalbare sociale woningen, waarvan 80% bestemd is voor huishoudens met lage inkomens. Volgens de laatste schattingen heeft Brussel momenteel slechts 11% sociale woningen. Het blijkt vooral dat de gemeenten in het zuiden van de hoofdstad niet voldoende huisvesting bieden voor huishoudens met lage inkomens. Het is noodzakelijk om financiële sancties op te leggen aan gemeenten die deze drempel van 15% niet respecteren of die geen inspanningen leveren om dit doel te bereiken. We moeten overstappen van interpellatie naar sancties, omdat het dringend is om een concrete oplossing te bieden voor het tekort aan huisvesting in de hoofdstad.

Wij stellen ook een wijziging van de wetgeving voor om eengezinswoningen die aanvankelijk niet kunnen worden opgesplitst, te erkennen als kangoeroewoningen. Dit cohabitatmodel biedt verschillende voordelen: het bevordert sociale interacties en behoudt tegelijkertijd de autonomie, persoonlijke organisatie, vrijetijdsbesteding en sociale relaties van elk individu.

We willen meer investeren in Sociale Verhuurkantoren (FEDSVK) en particuliere eigenaars aanmoedigen om meer gebruik te maken van hun diensten. Deze kantoren bieden eigenaars een gegarandeerde maandelijkse huur, administratieve opvolging en de garantie dat hun eigendom in goede staat wordt teruggegeven aan het einde van het contract.

Verlaging van het kadastraal inkomen: In ons streven naar een betaalbare levensstandaard erkennen we de druk die wordt veroorzaakt door een stijging van het kadastraal inkomen die veel mensen in een moeilijke positie plaatst. Deze stijging heeft niet alleen directe financiële gevolgen, maar kan ook automatische verhogingen van huurprijzen met zich meebrengen, wat de meest kwetsbaren in onze samenleving nog meer benadeelt. Onze visie is gericht op het verminderen van het kadastraal inkomen om de last voor de burgers te verlichten. Deze verlaging verlicht niet alleen de individuele financiële druk, maar kan ook een positief effect hebben op de algehele toegankelijkheid tot huisvesting. Dit zal niet alleen helpen bij het beschermen van kwetsbare groepen, maar ook bij het bevorderen van een meer inclusieve en rechtvaardige samenleving (cliché). Deze belastingverlaging moet worden gecompenseerd door een herfinanciering van de federale dotatie aan Brussel.