Werk

Brussel blijft een slechte leerling op het gebied van werkgelegenheid, aangezien de werkloosheidsgraad er hoger is dan in de twee andere regio’s van het land: 10% in Brussel, 8,3% in Wallonië en 3,5% in Vlaanderen.

In Brussel hebben 92.053 mensen geen toegang tot de arbeidsmarkt. Echter, in 2022 werd 49,5% van de banen ingenomen door pendelaars, tegenover 50,6% in 2021. Met andere woorden, bijna de helft van de banen wordt ingenomen door inwoners van andere regio’s dan Brussel!

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest verwelkomt pendelaars en financiert allerlei infrastructuur (wegen, openbaar vervoer, openbare netheid…) om hen gastvrij te ontvangen.  De fiscale en sociale inkomsten die de pendelaars genereren komen echter tegoed aan de regio’s waar zij verblijven en niet aan het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Vlaanderen en Wallonië moeten mee bijdragen aan de publieke uitgaven voor de werkgelegenheid in Brussel door een verhoogde financiering van stages en opleidingen, ondersteuning van mobiliteit, veiligheid en netheid. 

Het probleem op de Brusselse arbeidsmarkt heeft ook te maken met problemen van discriminatie en die beginnen vaak al in het onderwijs. Bedrijven die zich in Brussel vestigen moeten ook een duidelijk anti-discriminatiebeleid voorleggen met betrekking tot alle groepen die gediscrimineerd worden op de Brusselse arbeidsmarkt. 

De jeugdwerkloosheid onder de 25 jaar bedraagt 15%. Hoewel dit percentage in de loop der jaren lijkt te dalen, blijft Brussel achterop lopen. De hoofdstad staat voor een diepgeworteld onevenwicht op de arbeidsmarkt. Veel werkzoekenden hebben weinig kwalificaties, terwijl de meeste banen in de hoofdstad diploma’s en aanzienlijke kwalificaties vereisen. Daarnaast is er een probleem met taalkennis. Veel vacatures vereisen minstens tweetaligheid, terwijl 3/4 van de Brusselaars weinig of geen Nederlands beheersen. Dit is een noodzaak in Brussel, waar duizenden banen vacant zijn.

We willen een coherent maar vooral effectief regionaal beleid implementeren:

•  Elke werkzoekende moet worden gevolgd en ondersteund in zijn zoektocht naar werk. In dit opzicht hebben we een voorbeeld te volgen in Vlaanderen. De VDAB (Actiris) werkt samen met bedrijvenpartners die werkzoekenden maximaal twee jaar onder hun hoede nemen. Het doel is om deze werkzoekenden op korte of middellange termijn weer op de arbeidsmarkt te brengen. Via re-integratiestages, leertrajecten of heroriëntatiestages kan de werkzoekende zich nuttig voelen terwijl hij gedurende deze stageperiode zijn werkloosheidsuitkering behoudt, met stages variërend van 1 tot 6 maanden. Aan het einde van de stageperiode ondertekent 60% van de kandidaten een arbeidsovereenkomst.
• We willen een evaluatiesysteem voor opleidingen implementeren zodat de overbodige die nutteloos zijn en/of niet gericht zijn op de huidige behoeften van de arbeidsmarkt zouden worden geschrapt ten gunste van relevante opleidingen die aansluiten bij knelpuntsectoren.
• Een groot aantal werkzoekenden in Brussel heeft diploma’s behaald in het buitenland. Echter, hethuidige proces voor het verkrijgen van gelijkwaardigheid is complex, terwijl deze vaardigheden beschikbaar zijn en aanzienlijk kunnen bijdragen aan de reputatie van Brussel. Ons doel is om het proces voor de erkenning van buitenlandse diploma’s te vereenvoudigen. Bovendien voorzien we in een vereenvoudigde procedure voor specifieke beroepen.
• De regio moet het goede voorbeeld geven! Momenteel is slechts de helft van de ambtenaren in het Brussels Gewest Brusselse inwoners. We werken aan een actieplan om de aanwerving van Brusselaars bij de overheid te vergroten. Dit moet een prioritaire factor worden.
•  Het is essentieel om een echt re-integratietraject op te zetten voor jongeren die problemen hebben gehad met justitie. Ze moeten begeleiding krijgen om hun re-integratie te vergemakkelijken en hun integratie op de arbeidsmarkt te bevorderen. We hebben al een concrete maatregel genomen in deze context: het opvragen van het strafblad is niet langer standaard in vacatures binnen de publieke sector. In gevallen waarin dit noodzakelijk is, moet de administratie in staat zijn om een rechtvaardiging te verstrekken. Wij wensen dat de privé- ondernemingen diezelfde ethiek volgen.
• Het is van cruciaal belang dat de overheden het voorbeeld tonen op het gebied van diversiteit. Gekwantificeerde doelstellingen zullen worden geïntegreerd in diversiteitsplannen om een gevarieerde vertegenwoordiging binnen het personeelsbestand te waarborgen. Bovendien zullen verplichte gekwantificeerde doelstellingen worden opgenomen in openbare aanbestedingen en beheerscontracten. Bedrijven zullen ook trainingen en advies ontvangen om diversiteitsplannen uit te voeren.
• We zullen ons inzetten voor de bevordering van gendergelijkheid, strevend naar een evenwichtige vertegenwoordiging binnen de Brusselse overheid en regionale instellingen.